De natuurgeneeskunde richt zich bij ziekte zoveel mogelijk op de totale mens (lichamelijk, emotioneel, spiritueel en zijn omgeving). Natuurgeneeskunde gaat er vanuit dat ziekte ontstaat door enerzijds niet te leven volgens de regels van de natuur en anderzijds niet te leven naar onze eigen natuur. Onze eigen intuïtie en gevoelens kunnen ons hierin leiden. Zij helpen ons ook om de juiste voeding te kiezen.

In de Oudheid was de mens meestal nog sterker verbonden met de kosmos en de natuur, waardoor dat makkelijker was.